The scientific dimension of sport along with its educational values contributed to the creation of a new subdiscipline in the pedagogical sciences referred to as sports pedagogy. The baron Pierre de Coubertin can be regarded as an ancestor of this term, who almost to the last years of his life, with great enthusiasm and commitment, presented his views on sporting education in the press, in compact positions and public lectures, constantly emphasizing the importance of sporting activity in the process of education and shaping the personality of the young generation. Currently, many theoreticians define sport pedagogy as a scientific subdiscipline related to sport (along with related fields of science), which should be considered in three dimensions in the subject of research; knowledge in the historical, political and social context, relations (cooperation) of foster children in the field of sport activity and its pedagogical consequences; and social interaction in a coach / teacher - foster-child relationship

sport; pedagogy; academic education

Kaźmierczak, Wokół myśli pedagogicznej barona Pierre’a de Coubertin, [w:] J. Nowocień, K. Zuchora (red.), Sport w kulturze zdrowia, czasu wolnego i edukacji olimpijskiej w 150 – lecie urodzin Pierre’a de Coubertin, Wyd. AWF, Warszawa 2013, s. 408 – 415.

C.Diem, Wesen und Lehre des Sport, Weidmannsche Verlagsbuchhandlung, Berlin und Frankfurt am Main 1949, s. 5.

O. Grupe, Grundlagen der Sportpädagogik, (Podstawy pedagogiki sportowej) J. A. Barth, München 1969.

H. Haag, Research in ‘sport pedagogy’: One field of theoretical study in the science of sport, “International Review of Education” 1989, 35(1), p. 5–16.

R. Tinning, Pedagogy, Sport Pedagogy, and the Field of Kinesiology, Quest 2008, 60:3, p.405-424.

Cyt: M. Quennerstedt, M. Öhman, K. Armour, Sport and exercise pedagogy and questions about learning, Sport, Education and Society 2014, 19:7, p.885-898.

Crum, The “Idola” of Sport Pedagogy Researchers, Quest 2001, 53:2, s.187.

Isidori, Outline of Sport Pedagogy Introduction and Research Essays, Aracne editrice S.r.l., Roma 2009, s. 9.

E.Isidori, Philosophy of Sport Education: Main Issues and Methodology, Physical Culture and Sport. Studies and Research 2015, 66:1, p. 5-13.

M. Dinold, M. Kolb, Sport pedagogy, [w:] (ed.). J. Borms, Directory of Sport Science 5th Edition. A Journey Through Time : the Changing Face of ICSSPE, Human Kinetics Distribution Partners, United States 2008, s.347-370.

S. Wołoszyn, Wychowanie fizyczne i sport jako czynnik wychowawczy, „Kultura fizyczna” 1973, nr 7, s.114.

S. Wołoszyn, Pedagogika wychowania fizycznego i sportu. [W:] Z. Dziubiński (red.), Wychowawcze aspekty sportu. Wyd. SOS, Warszawa 1993, s.22-23.

S. Wołoszyn, O wychowaniu w sporcie dyskusyjnie, Centrum metodyczno-szkoleniowe kultury fizycznej i sportu, Warszawa 1988, s.10.

S. Wołoszyn, Olimpizm a wychowanie. Czy można zaufać humanizmowi sportu? „Kultura fizyczna” 1986, nr 1-2, s.11.

S. Wołoszyn, Pedagogika wychowania fizycznego…, s.24.

J. Nowocień, J. Nowocień, Studium o pedagogice kultury fizycznej, Studia i Monografie AWF, Warszawa 2013, s.117.

J. Nowocień, Główne nurty w rozwoju pedagogiki kultury fizycznej, [w:] (red.) J. Nowocień, Wkład nauk humanistycznych do wiedzy o kulturze fizycznej, tom II, Szkice z pedagogiki kultury fizycznej, Warszawa 2003, s. 19.

Por. Hejnicka-Bezwińska T., W poszukiwaniu tożsamości pedagogiki, Wydawnictwo WSP, Bydgoszcz 1989, s.250.

Por. S. Kawula, Rozdroża i szanse wychowania, Wydawnictwo WSP, Olsztyn 1986, s.48.

Por. B. Śliwerski (red.), Pedagogika t.4 - subdyscypliny i dziedziny wiedzy o edukacji, Wyd. GWP, Gdańsk 2010, s. 365.

P. Błajet, Pedagogika sportu, [w:] (red.) B. Śliwerski, Pedagogika t.4 - subdyscypliny i dziedziny wiedzy o edukacji, Wyd. GWP, Gdańsk 2010, s.338.

Z. Żukowska, Pedagogika kultury fizycznej-początki-rozwój-perspektywy, (red.). Z. Żukowska, Ku tożsamości pedagogiki kultury fizycznej, Wyd. PTNKF, Warszawa 1999, s. 26.